Herinneringen van Rien Lubbers

Goed onderwijs gaat niet over de te behandelen lesstof maar over de
randverschijnselen, de bijzaken, de extra's, de krenten uit de pap. In
dat kader wil ik mijn huidige leraarschap opdragen aan minimaal drie
personen die mij (mede) gevormd hebben tijdens mijn zevenjarige
HAVO-tijd op het Ubbo. De heer Dijkman, Edmond Spierts en bovenal Dick
Bode. Eerlijk geschreven kan ik me niet één les meer van de heren
herinneren maar het gevoel zegt dat zij (in ieder geval) hebben
bijgedragen aan de vorming van mijn "ik". Gevoelens gaan meestal over
vroeger en zijn daarnaast vaak ook van nostalgische aard. Vroeger kan
helpen het heden te duiden, maar je ook bagage geven voor de toekomst en
dat is precies wat er gebeurd is daar begin jaren 80 in Stadskanaal. De
herinneringen aan mijn zevenjarig verblijf op de Havo kenmerken zich
door de uitschieters: Toneel spelen, grote schoolavonden in het Geert
Teis, dansavonden met wereld bands, films in de vredesweek, rood staan
in de Mingel en uiteindelijk mijn vertrek naar Leeuwarden om echt
iets/iemand te worden. Ik heb in de loop der jaren mijzelf ontdekt. De
kiem hiervoor werd gelegd daar waar ik zeven jaar "woonde". Een
middelbare school. Nee, DE middelbare school. HET UBBO. Ik ben iets
geworden en daardoor ben ik in de gelegenheid mijn leerlingen nu les te
geven en ze te laten genieten van "hun krenten in hun pap". Met eeuwige
erkentelijkheid aan de drie eerder genoemde mannen en een ieder die in
die tijd ook op het UBBO aanwezig was.
Rien Lubbers

Op de afbeeldingen staan cartoons van Bode, Dijkman en Spierts.