In de oorlogstijd moest je op je tellen letten, je wist immers nooit wie er meeluisterde. Toch waren er ook in de school stille tekenen van verzet. Zo moesten er in school plakkaten worden opgehangen om dienst te nemen in de WA van de NSB. Daar werd een perfecte plek voor uitgekozen: de deur van de conciërgekamer; die stond immers toch altijd open!
Ook het zingen van het Wilhelmus of het uithangen van de Nederlandse vlag was in die jaren verboden. Symbolen met waarde, waar eenieder op een eigen manier toch kracht of hoop uit putte.
Natuurlijk waren er ook Joodse families uit de buurt ondergedoken, zoals de familie Goudsmit. De oplettende melkman kon door de kleinste aanwijzingen toch aan gevaarlijke informatie komen.. Jakob Reinders vertelt erover.
Deze website is altijd in ontwikkeling en nooit volledig. Kunt u dus meer vertellen over een foto of een fotoserie? Heeft u zelf beeldmateriaal beschikbaar dat u met ons wilt delen? Geef graag via onderstaand formulier uw informatie door!
Gaat het om één specifieke foto, omschrijf dan over welke foto het gaat. Vul ook uw contactgegevens in, zodat wij u kunnen benaderen bij aanvullende vragen. Alleen als u bij 'naamsvermelding' een vinkje zet voor toestemming, zullen wij eventueel uw naam vermelden in de presentatie.
Heeft u beeldmateriaal, laat dit dan bij 'toelichting' weten zodat wij contact met u op kunnen nemen.