Van opvanglocatie naar gevangenis

Niet alleen de hongerkinderen zijn in de lokalen op het stro opgevangen.
September 1944: na jaren oorlog lijkt het tij zich te keren. De geallieerden rukken op. Het nieuws van bevrijding zingt rond in Nederland; de Duitse bezetter en de NSB'ers maken zich zorgen. Op 3 september wordt Brussel bevrijd, op 4 september volgt Antwerpen. Op 5 september zouden de geallieerden Nederland kunnen bereiken!

In paniek worden administraties vernietigd en vluchten veel Duitsers en NSB'ers naar Duitsland, de Lüneburger Heide. Anton Mussert, leider van de NSB verhuist naar Almelo. 

Achteraf blijkt dat de omvang van de geallieerde troepen veel te klein was om Nederland te bevrijden. 5 september komt als 'Dolle Dinsdag' in de boeken te staan.

De gevluchte Duitsers en NSB'ers werden gesommeerd om terug te keren naar Nederland. Door Musserts bemiddeling mochten er ongeveer 20.000 terugkeren. Ze werden opgevangen in de provincies Groningen, Friesland en Drenthe, vaak bij mensen thuis. Maar er werden voor de eerste opvang ook NSB'ers ondergebracht in de hbs.

Mw. Wadman-Smook zat in deze periode in de eindexamenklas. Haar lessen gingen zo veel mogelijk door, ze moesten zich immers voorbereiden op het examen! De klas zat weggestopt in een klein lokaal helemaal bovenin het schoolgebouw. Een gek idee dat er tegelijkertijd NSB'ers in het schoolgebouw zaten. 

Ook na de bevrijding werden er NSB'ers ondergebracht in de hbs. Ook zij sliepen op het stro. Ook zij waren in afwachting van wat hun volgende onderkomen zou worden. 

Een schoolgebouw in oorlogstijd: een groot gebouw op een goed bereikbare plaats waar goed en fout nachten hebben doorgebracht op het stro.