September 1969. De eerste dag op school. Man, wat was dat een groot gebouw en wat liepen er veel leerlingen rond. En wat waren ze (al) oud. Ze reden op brommers en er waren zelfs jongens die met een auto naar school kwamen. Ondanks dat mijn oudere drie zussen mij al wat voorbereid hadden, was ik zwaar onder de indruk van de school.
Een ingewikkeld (papieren) rooster met allemaal afkortingen voor de les die je kreeg, van wie en waar dat dan was. Waar was in vredesnaam lokaal 38? Een klasseboek waarin je kon nakijken wat het huiswerk was. Het telefoonbelletje in de eerste les: meneer Beens wilde graag weten of er ook absenten waren. Wat was het allemaal anders dan op die lagere school. De enorme mensenmassa: Zo was “de brug” (tussen de oudbouw en de nieuwbouw) en de grote hal uitgestorven en zo- na de keiharde bel of zoemer- stroomde die vol met leerlingen.
Pauze.
Het lokaal uit. Je gooide je – overgenomen en dus oude leren schooltas- tegen een stalen pilaar aan en ging naar buiten. Vlak bij de ingang stonden al de oudere jaar shagjes te roken dus stond je wat verderop. Na 15 minuten weer naar binnen…Schrik ! Honderden schooltassen en pukkels tegen de stalen pilaren. Waar was mijn tas gebleven ? Bij welke pilaar lag dat ding ? De tijd verstreek, steeds meer tassen weggepakt en het zoeken werd makkelijker. Eindelijk…ik zag hem. Maar ik was wel de allerlaatste….. nu nog lokaal 38 zoeken.
Ik vroeg het een grijzende en grijnzende man. De rector. Hij antwoorde: Jij bent vast en zeker een Börgertje ? Ik knikte bevestigend. Hij wees me lokaal 38 en zei: Je komt nog wel op tijd. Ik blij. En ik wist ook direct; dit komt wel goed op deze school.
Jan Börger
